-
Bądźmy wzorem – wyłączmy TV i odłóżmy smartfon przy posiłku
“Kiedy coś odrywa uwagę jednostki od jedzenia staje się ona w mniejszym stopniu świadoma tego, ile je, i gorzej zapamiętuje swoje zachowania żywieniowe “ (Ogden J., 2010). Ekran telewizora, telefonu może wydawać się zbawicielem podczas posiłku, szczególnie gdy jest używany do uspokojenia płaczącego malucha. Włączenie ulubionej piosenki, bajki, programu telewizyjnego dziecka może wydawać się łatwiejsze niż zachęcanie do odpowiednich zachowań i zaangażowania w jedzenie. Czasem to jedyny i możliwy sposób nakarmienia dziecka. Bo w innych “okolicznościach” nie zje nic. Kiedy dorosły wręcza dziecku elektroniczny stymulant, ponieważ dziecko nie chce jeść jest niejako wzmacniane. Ponadto traci ono uważność podczas posiłku i nie kontroluje swego ciała i sygnałów głodu, sytości z niego…
-
Responsywne karmienie w przedszkolu
Trudności w karmieniu dziecka spędzają sen z powiek niejednemu rodzicowi i nauczycielowi wychowania przedszkolnego. Nierzadko jednak podejmowane przez nich oddziaływania, oparte na stosowaniu presji, przynoszą skutek odwrotny od zamierzonego – trudności się pogłębiają, a dziecko odczuwa jeszcze większy lęk i niechęć. Trudności w karmieniu deklaruje coraz więcej rodziców i nauczycieli placówek przedszkolnych. Przyczyn może być bardzo wiele, zatem do problemów w jedzeniu u każdego dziecka powinno się podchodzić indywidualnie. Trudności w karmieniu mogą mieć charakter organiczny (np. dysfagia, ból, wymioty, biegunka, opóźnienie rozwoju psychomotorycznego) lub behawioralny (m.in. akceptowanie bardzo ograniczonego repertuaru produktów żywnościowych, zaprzestanie jedzenia wskutek traumy związanej z jedzeniem np. zadławienia, występowanie wymiotów w związku z bodźcami sensorycznymi jedzenia).…
-
Dlaczego moje dziecko nie chce jeść?
Wczesne lata życia dziecka charakteryzują się początkowo dynamicznym wzrostem, apetytem i rozwojem, przy czym tempo przyrostu masy ciała osiąga szczyt w wieku dwóch lat i spowalnia od ok. dwóch do 5 lat (Needlman R, 2000). Charakteryzuje się to często niechęcią do jedzenia znanych potraw lub próbowania nowych potraw, a także silnymi, szczególnymi preferencjami żywieniowymi. To z kolei może powodować obawy dotyczących spożycia odpowiedniej ilości składników odżywczych, a tym samym możliwych negatywnych skutków zdrowotnych. Preferencje pokarmowe i często radykalna zmiana tych nawyków przez dzieci mogły mieć ewolucyjne korzyści w zmniejszaniu ryzyka spożywania toksyn, substancji szkodliwych; jednak we współczesnym świecie, gdzie spożywamy pokarmy raczej “pewnej” jakości, takie zachowania mogą stanowić barierę dla…
